Paula'nın şanssızlığı
Paula ve sinif arkadaşları, çok heyecanlıydılar. Yakın zamanda sııfça geziye çıkacaklardı ve o gün, ınıfça en önemli sorulardan bir tanesini cevaplandırmaya çalışıyorlardı:
- Kim kiminle aynı odada kalacak?
Paula:
- Beşimiz aynı odada kalacağız; öyle değil mi, diye sordu.
- Elbette!
Lena, Mia, Elin ve Serena büyük bir heyecanla kafalarını salladılar.
Bayan Larsen:
- O kadar da aceleci olmayın, dedi.
Paula, şaşkın şaşkın öğretmenine baktı.
Öğretmeni:
- Gideceğimi yerin yurdunda odalarda en fazla dört yatak var. Yani aranızdan biri, Merle ve Annika'nın yanında kalmak zorunda.
Beş arkadaşın suratı, aynı anda asıldı. Çünkü beşi de Merle ve Annika ile daha önce vakit geçirmemişti.
Mia:
- Aramızdan biri yer yatağında yatsa olmaz mı, diye sordu.
Öğretmen başını "hayır" anlamnda salladı:
- Odalar çok küçük.
Elin, hayal kırıklığına uğramıştı:
- Peki, şimdi ne yapaağız, diye sordu.
Kızlar, çaresizlik içinde birbirlerine baktılar.
Paula:
- O halde biz de kura çekeriz, önerisinde bulundu.
- İyi fikir!
Bayan Larsen gülümsedi. Paula, böyle bir fikir sunduğu için anında pişmanlık duydu. Ya kendisi diğer odada klmak zorunda kalırsa o zaman ne olacaktı? Ama artik, fikir değiştirmek için çk geçti. Mia, çekilecek kura için beş adet kâğıt hazırlamıştı bile.
Mia:
- Üzerinde 'X' işareti olan kâğıdı çeken, diğer odada yatar, dedi.
- Anlaştık!
Lena, Serena ve Elin art arda, birer adet kâıt çektiler. Üçü, aynı anda, sevinç dolu bir çığlık attı. Çekmiş oldukları kâğıtların üzerinde 'X' işareti yoktu!
Mia'nın elinde yalnızca iki adet kâğıt kalmıştı. Paula, kâğıtlardan bir tanesini çekti: Koskocaman bir X işareti!
- Olamaz...
Paula ağlamaya başladı. Lena, Paula'nın elinden tuttu. Öğretmenine; Paula'yla aynı odada kalabilit miyim, diye sordu.
Fakat Bayan Larsen, kafasını iki yana salladı:
- Üzgünüm Lena! Annika ve Merle'nin odasında yalnızca üç yatak var.
Paula ve Lena'ya gülümsedi:
- Gün boyu beraber vakit geçirip eğlenebilirsiniz. Yalnızca geceleri ayrı odalarda kalmak zorundasınız.
Yalnızca geceleri... Paula yutkunarak; sorun da bu değilmi zaten, diye içinden geçirdi. Geceleri ayrı odalarda kalmak istemiyorlardı.
Büyük güne yalnıca saatler kalmıştı. Paula'nın büyük birheyecanla beklediği sınıf gezisi, ertesi gün gerçekleşecekti!
Paula, annesinin iyi geceler öpücüğünü aldıktan sonra;
- Sence babam beni özleyecek mi, diye sordu.
Annesi:
- Özleyeceğinden eminim, diye cevap verdi.
Paula:
- Beni özlerse onu nasıl teselli edeceksiniz, diye sordu.
Annesi gülümsedi:
- Ona çok eğleniyor olduğunu, yakın zamanda da geri döneceğin söyleyeceğim!
Paula yutkundu:
- Peki ya ikna olmazsa?
Annesi, Paula'nın yanağına bir öpücük daha kondurdu.
- Baban böyle durumlara alışık; sonuçta anaokulundayken de böyle bir sınıf gezisine katılmıştın. Ve gezide çok eğlenmiştin. Eğlenmiş olman babanı çok mutlu etmişti.
- Doğru!
Paula kıkır kıkır gülmeye başladı:
- Gerçekten de çok eğleneceksin; buna eminim canım.
