Маленькие женщины. Глава 3

Küçük kadınlar. 3 bölüm.

Birkaç gün sonra Meg sabah yataktan çıkarken derin bir iç çekerek:

- Yeniden günlük yaşamın zorlu şartlarıyla yüzleşmek zorundayım, dedi.

Yılbaşı tatili sona ermişti. Son haftada yaşadıkları o eğlenceli dönem, yerini günlük çalışma hayatının sıkıntılı anlarına bırakmıştı. Bu deişiklik herkesi bir karamsarlık havasına sokmuştu.

Jo bıkkın bir sesle:

- Keşke her zaman Yılbaşı olsaydı! dedi.

Meg başını pencereye çevirdi ve dışarıya bakarak:

- İnsanlar sonunda eğlenceden de bıkabilir, dedi.

Jo olumlu olmaya çalışarak:

- Haklısın Meg! dedi. Madem her gün bayram tatili olmuyor, o zaman biz de annemiz gibi çalışma hyatına geri dönmeliyiz.

Jo'nun olağanüstü bir hayal gücü vardı. Bir kere düşünmeye başladığında, zihninde kocaman yeni bir dünya süratle şekillenirdi. Fakat Meg onn gibi değildi. İçini karamsarlık kapladığında,bundan kurtulması hiç kolay olmazdı. Jo'nun sözleri de onu neşelendiremedi. Hatta çok sevdiği mavi eşarbını bile takmak istemeyen Meg:

- Hiç kimse görmeyecek ve ilgilenmeyecekse, bu güzel eşarbım ne işe yarar k? dedi.

O sabah dört kız kardeşin eski neşelerinden eser bile yokt. Beth'in başı ağrıyordu. Kanepenin üstünde kedileriyle ynayarak ağrısını unutmayı umuyordu. Amy ise derslerinin bu kadar zor olmasına kızıyor, söylenip duruyordu. Anneleri tüm bunları görmezden geliyordu. Önceki gece uykusuz kalan Hannah'ın da hiç neşesi yoktu.

Meg kedilerden hiç hoşlanmazdı. Bunu bilmeyen bir yavru kedi Meg'in sırtına tırmanınca, çileden çıkıp:

- Beth! diye bağırdı. Eğer kedilerini bodruma kapatmazsan, hepsini sokağa atarım ona göre!

Jo gülmeye başladı, ama Meg'in öfkesi geçmemişti. Beth, kedileri akıbetinden korktuğu için yalvarmaya başladı. Bu arada Amy e çarpım tablosunda takılıp kalmıştı. Bu yüzden epey sinirliydi.

Bir mektup yazmakta olan Bayan March:

- Çocuklar! diye seslendi. Bira usle durun! Bu mektubun ilk postaya yetişmesi gerekiyor. Gürültünüz kafamı karıştırıyor, ne yazacağımı unutuyorum.

Odaya ellerine iki tabak elmalı turtayla Hannah girdi. Emektar hizmetçi ne kadar yorgun olursa olsun elmalı turta yapmayı asla ihmal etmezdi. Çocukların öğleden sonra saat ikide döneceğini bilen Hannah, o zamana kadar acıkmamak için böyle güçlü bir besine ihtiyaç duyacaklarını düşünmüştü.

Evden ayrılırlarken Jo:

- Uarım biz dönene dek, senin başağrın da geçer Beth! dedi.

Sonra da annesinin yanaklarından öperek:

- Biz gidiyoruz anne! Bu sabah çok yaramazdık! Ama döndüğümüzde melek gibi olacağız, diye ekledi.

İki kardeş sokağın köşesini dönmeden önce arkalarına baktılar. Her sabah aunı şeyı yaparlardı. Anneleri her sabah pencerenin önünde durup kızlarına el sallardı. Annelerinin her sabah yaptığı bu hareket, onlara çalışmak için ayrı bi güç verirdi.

Meg'i neşelendirmeye çalışan Jo:

- Bizim için rüya gibi geçen bir tatil evresinden sonra, sıradan hayatlarımızın gerçekliğine döndüğümüz için sıkıntılıyız. Her gün aynı lüksü yaşamamız olanaksız. Eğer biraz sabırlı olmaya çalışırsan: temsillerimden kazanacağım çuval dolusu parayla sana araba, ipekten tuvaletler, sivri topuklu muhteşem ayakkabılar ve mis kokulu çiçekler alırım. Sen de kumral saçlı yakışıklı delikanlılarla istediğin kadar dans edersin!

Meg'in yüzü aydınlandı ve gülümseyerek:

- Senin gibi olmk isterdim Jo, dedi. Hayatı istediğin şekle sokabiliyorsun. Hiçbir olay snin için bir soruna dönüşmüyor.

Neşeli bir kahkahadan sonra Jo:

- Bunu yapmanın bir sırrı var sevgili kardeşim, öncelikle etrafına çatık kaşlar ardından bakmamalısın, dedi. Her olaya farklı açılardan bakılıp, ayrı ayrı değerlendirilebilir.Eğer iyimsersenher olayda seni mutlu edecek bir yön bulmayı başarabilirsin. Neyse ki ben senin gibi değilim.

Evleinden epeyce uzakta, başka bir yol ayrımında, iki kardeş ayrı yönere doğru ilerlemeden önce Jo, ablasının kolunu sıvazlayıp ona cesaret ve güç vermeye çalıştı.

Birkaç yıl önce babaları tüm servetini kaybetmişti. Jo ve Meg de belli bir yaşa gelince ailelerine destekolabilmek için çalışmaya karar vermişlerdi. Anneleri bunun kendilerine güvenmelerini sağlayacağını düşünmüş ve onları hayattaki zorluklara karşı daha dirençli hâle getirecek bu karara destek vermişti.

Meg'in lükse aşırı bir düşkünlüğü vardı. Bunu kendisi de gizlemiyordu. Ailenin en büğük çocuğu olduğu için, o zenginlik dolu günleri kardeşlerinden çok daha iyi anımsıyordu. Zenginlik içindeki yaşamları yerini fakirliğe bıraktığında, Meg eski günlerin alışkanlıklarından ruhen hiç vazgeçememişti. Artık çok az şeyle yetinmek zorunda olduğunu bir türü kabul edemiyordu. Genç bir kız için güzel elbiseler, tekrar tekrar ypılan eğlenceler, arkadaşlar ve mutlu bir yat, çok arzulanan olağan şeylerdi. Ancak tüm bunlar sadece bol parayla olabilecek isteklerdi.

Meg, çocuk bakıcısı olarak çalıştığı Kinglerin evinde, hayalini kurduğu yaşamdaki şeyleri bulabiliyordu. Evin büyük kızları artık sosyeteye girmişlerdi. En pahalı kumaşlarla hazırlanmış gösterişli balo elbiseleri vardı. Salonu süsleyen kıymetli çiçekler, şık mobilyaları dahaa gösterişli yapıyordu. Evin içinde çokça konuşulan konular tiyatro, konser vedanslı toplantılardı. Meg, bu tarz eğlenceler için büyük paralar harcandığını görüyordu. Evin bu zengin havasında geçirdiği vakit onu biraz olsun yatıştırıyordu.

Jo da hasta ve yaşlı bir kadın olan March Hala'nın evinde çalışıyordu.

March hala çok zengindi ve yeğeninin işleri bozulduğunda, iyilik olarak kızlaran birini evlat edinmeyi teklif etmişti. Ama Bay March bu teklifi derhâl reddetmişti. Jo'yu kızı gibi göen March Hala isteği kabul edilmeyince, belirli bir ücret karşılığında Jo'nun er gün evine gelmesini istemişti. Jo ona arkadaşlık edecekti.

Bu iş ilk önceleri Jo'nun hoşuna gitmemişti. Ancak March Hala'nın zengin kütüphanesini gördüğünde, tam tersine bu görevi seveceğini düşündü. Halası öğleden sonrakı uykusuna yattığında, Jo kütüphaneye gidip roman, şiir ve tarih kitaplarını büyük bir keyifle okumaya dalıyordu.

Beth okul yaşamına pek alışamamıştı. Bu yüzden sağlığının bozulmaya başladığını gören Ban March, kızının eğitimine evde devam etmesini uygun buldu. Bayan March, Beth'in okul programına uygun bir şekilde eğitimine devam etmesini sağlamıştı. Diğer zamanlardada ev işlerinde Hannah'a yardım ediyordu.

Beth, çok az şeyle yetinen bir kızdı. Yalnızlık onu hiç sıkmıyordu. Dersleri olmadığında veya Hannah'a yardım etmediğinde, aş bebekleri onu arkadaşsız bırakamazdı.

Beth'in altı bebeği vardı. Hepsini çok severdi. Onları sadece kendi diktiği giysilerle süslerdi. Bazen bebekleriyle çok cıddı konuşmalar da yapıyordu.

Beth, güzel bir piyanosunun olmamasına ve müzik dersi alamayışına üzülüyordu. Müziğe aşık olan Beth, her gün saatlerce eski piyanoda çalışırdı.

Amy'nin en büyük üzüntüsü ise burnunun yassılığıydı. Kundakta bir bebekken, Jo onu yere düşürmüştü. Am burnunun sonsuza kadar dümdüz kalacak olmasının sebebini buna bağlıyordu. Aslında Amy'nin burnundaöyle dikkat çeken bir çirkilik yoktu. Sadece üst kısmı hafifçe yassıydı.

Resim yapmaya bayılan Amy'ye ablaları 'Küçük Raffaello' adını takmışlardı. Dersleri çok iyiydi. Arkadaşlarıyla iyi geçinirdi ve herkes onu severdi. Bu sevgiden biraz şımarmış gibiydi. En iyi Meg'le anlaşır, sırlarını ona anlatırdı. Jo ise daha çok Beth ile yakındı.Utangaç Beth, kimseye anlatmadıklarını Jo ile paylaşırdı.