Небольшое разочарование

Küçük bir hayal kırıklığı.

Çiftlik evi göründü! Bayan Larsen, az ilerde duran beyaz ve uzun binayı gururla gösterdi.

Elin:

- Sanki binayı kendisi oraya dikti, diye fısıldadı.

Kızlar kendi aralarında güldüler. Çiftlik evi muhteşem görünüyordu! Çocuklar, otobüs durur durmaz, eve doğru koşmaya başladılar.

- Şuna baksanıza: Hamakları var, hem de bir sürü! Ve kocaman trambolinleri!

Finn, Ole ve Elin, büyük bir hızla koşmaya başladılar.

Fakat Bayan Larsen, üçünü birden durdurdu:

- Koşmak için bol bol vaktiniz olacak. Öncelikle eğyalarımızı yerleştirelim. Eşyalarımızı yerleştirdikten sonra da hep beraber yemeğe oturacağız!

Ve ev sahibi, çocuklara odalarını gösterdi.

Paula'nın kalp atışları aniden hızlandı. Odasının, arkadaşlarını odasını dibinde olması için dua etti. Fakat ne yazık ki odası, arkadaşlarınınkinden oldukça uzaktaydı.

Annika, Merle ve Paula, giriş katta bir odada kalıyorlardı. Tek başlarına! Üstelik Bayan Larsen'in odası, hemen yanı başlarındaydı! Gerçekten mükemmel... Paula, küçük bir hayal kırıklığıyla valizini boşalttı.

Merle, sırt çantasına sarılmış bir şekilde, yatağın üzerinde oturuyordu.

Yalnızca Annika durumdan hoşnut gözüküyordu:

- Bahçe manzaralı bir odamız var. Sizce de çok şanslı değil miyiz? Şuraya baksanıza! Saray çiçekleri, gelincikler, güller... Muhteşem!

Paula homurdandı:

- Eşyalarınıı yerleştirmeye ne dersiniz?

Merle kafasını iki yana salladı:

- Benim... Mmm... Başim ağrıyor. Biraz uzanacağım. Bayan Larsen'i geç kalacağım konusnda bilgilendirir misiniz?

Paula ve Annika başlarını "evet" anlamında salladılar:

- Bir şeye ihtiyacın var mı?

- Yok, teşekkür ederim. Sonra görüşürüz.

Merle, yatağa uzandı ve gözlerini kapattı.