Винительный падеж - падеж определенного прямого дополнения.
Окончания винительного падежа представлены в таблице.
| Последняя гласная слова |
| Аффиксы винительного падежа |
| Слово заканчивается на согласную букву |
Слово заканчивается на гласную букву |
| a - ı |
-ı |
-y -ı |
| e - i |
-i |
-y -i |
| o - u |
-u |
-y -u |
| ö - ü |
-ü |
-y -ü |
Duvarı, evi, yolu, gölü.
Вопросы винительного падежа Kimi? (Кого?) Neyi? (Что?) Nereyi? (Какое место?) Вопрос Nereyi используется, когда речь идет о местности, а не человеке или объекте.
Sen en çok kimi seviyorsun? Ben en çok annemi seviyorum. (Кого ты любишь больше всего? Я больше всего люблю маму.)
Sen en çok neyi seviyorsun? Ben en çok çileği seviyorum. (Что ты любишь больше всего? Я больше всего люблю клубнику.)
Sen en çok nereyi seviyorsun? Ben en çok İstanbul'u seviyorum. (Какое место ты любишь больше всего? Я больше всего люблю Стамбул.)
К словам, оканчивающимся на гласную, в составе аффикса принадлежности третьего лица аффиксы винительного падежа присоединяются с помощью буквы -n.
Onun arabasını, yatak odasını, onların evlerini.
К указательным местоимениям аффикс винительного падежа также присоединяется с помощью буквы -n.
Bunu - этого,
şunu - того (того, кто рядом),
onu - того (того, кто далеко).
Аффиксы принадлежности ставятся перед аффиксами падежей. После аффикса винительного падежа не могут идти аффиксы принадлежности или сказуемости.
Benim evimi, senin sınıfını, onun arabasını, bizim ailernizi.
Личные местоимения в винительном падеже выглядят так:
beni - меня,
seni - тебя,
onu - его, её,
bizi - нас,
sizi - вас,
onları - их.
Глаголы, управляющие винительным падежом:
Sevmek (любить), görmek (видеть), tamir etmek (ремонтировать),
kapatmak (закрывать, выключать), açmak (открывать, включать),
yıkamak (мыть), temizlemek (очищать), kontrol etmek (контролировать),
boyamak (красить), ziyaret etmek (навещать), özlemek
(тосковать), aramak (искать), tanımak (узнать), dinlemek (слушать),
anlamak (понимать), silmek (стирать), hatırlamak (вспоминать),
unutmak (забывать), çağırmak (позвать), tebrik etmek (поздравлять),
uyandırmak (будить), beklemek (ждать), süpürmek (подметать),
istemek (хотеть), sulamak (поливать).
1. Kemal, Kezban'ı çok seviyormuş. (Sevmek > Kimi)
2. Ben bu işi sevmiyorum. (Sevmek > Neyi)
3. Geçen Pazar Murat'ı gördüm. (Görmek > Kimi)
4. Şu dağları görüyor musun? (Görmek > Neyi)
5. Fatih arabasını tamir ediyor. (Tamir etmek > Neyi)
6. Lütfen kapıyı kapatır mısın. (Kapatmak > Neyi)
7. Derya dolabın kapağını açamıyor. (Açmak > Neyi)
8. Betül arabasını yıkıyor. (Yıkamak > Neyi)
9. Burak yatak odasını temizliyor.(Temizlemek > Neyi)
LO. Öğretmen ödevlerimizi kontrol etti. (Kontrol etmek > Neyi)
II. Sevimli ailesi evlerini boyuyorlar. (Boyamak > Neyi)
12. Yarın dedemi ziyaret edeceğim. (Ziyaret etmek > Kimi)
13. Yazın Topkapı Sarayı'nı ziyaret edeceği. (Ziyaret etmek > Neyi)
14. Hüseyin annesini çok özlemiş. (Özlemek > Kimi)
15. Eski günleri çok özlüyorum. (Özlemek > Neyi)
16. Dün Zeynep'i aradım ama bulamadım. (Aramak > Kimi)
17. Yavuz kalemini arıyor. (Aramak > Neyi)
18. Sen Necla'yı tanıyor musun? (Tanımak > Kimi)
19. Seni dinliyorum. (Dinlemek > Kimi)
20. Ömer bizi anlamıyor. (Anlamak > Kimi)
21. Biz bu konuyu anlamadık. (Anlamak > Neyi)
22. Osman tahtayı siler misin? (Silmek > Neyi)
23. Ben çok küçüktüm, dedemi hatırlamıyorum (Hatırlamak > Kimi)
24. Eski günlerimizi hatırlıyorum da. (Hatırlamak > Neyi)
25. Fuat'ın doğum gününü unutmayalım. (Unutmak > Neyi)
26. Rıza o kızı unutamıyormuş. (Unutmak > Kimi)
27. Annen seni çağınyor. (Çağırmak > Kimi)
28. Olimpiyattan sonra öğretmenimiz bizi tebrik etti.(Tebrik etmek > Kimi)
29. Her sabah beni annem uyandırıyor. (Uyandırmak > Kimi)
30. Harun bizi çok beklemiş. (Beklemek > Kimi)
31. Önce salonu süpürmeliyiz. (Süpürmek > Neyi)
32. Ben bu çantayı istiyorum. (İstemek > Neyi)
33. Ümit çiçekleri suluyor. (Sulamak > Neyi)
